събота, 16 април 2016 г.

XLIX част

Добро утро! Няма да пиша дълго, няма и снимка да слагам. Искам само да споделя колко е прекрасно да се събудиш сутринта от кукуригането на петлите, премесено с гукането на гугутка, да погледнеш през прозореца и в сутришната мрачина да видиш цъфналите клони на ябълката. Да станеш, да излезеш на двора и поемеш въздух с пълни гърди, толкова пълни, че чак ще ти се пръсне душата от удоволствие от аромата на цветя, дървета и храсти. Да си направиш кафето и да изчакаш слънцето да изгрее. Да залее с лъчите си двора ти и отсрешните ниви и баири. 
Исках да ви кажа "Добро утро!" само.

Няма коментари:

Публикуване на коментар